Engraulis encrasicolus (Linnaeus, 1758)
Nederlandse naam:
Ansjovis
Beschrijving:
Dit slanke visje, familie van de haring (Clupea harengus ), de sardien (Sardina pilchardus ) en de sprot (Sprattus sprattus ), wordt zo'n 20 cm lang. Het heeft 1 rugvin, iets achter het midden van de rug, waarvan de hoekige vorm heel karakteristiek is voor de haringfamilie. Ook de andere vinnen van deze soorten maken een scherpe, hoekige indruk. De onderkaak is korter dan de bovenkaak en daarin is deze soort uniek binnen zijn familie. De kleur is heel karakteristiek: een groenachtig blauwe metaalglans op de rug, zilverkleurig op de buik; daartussenin een grijsblauwe band. De ansjovis wordt in verschillende rassen ingedeeld, deze onderscheiden zich in grootte, paaitijd, plaats van voorkomen, groeisnelheid en aantal rugwervels.
Voedsel:
Dierlijk plankton, copepoden, garnalen en vleugelslakken.
Voortplanting:
Ansjovissen trekken in het voorjaar de estuaria in, waaronder de Oosterschelde, om daar in het brakke water te paaien. Het vrouwtje legt tussen april en september 13.000 tot 20.000 eieren. In de Noordzee is het seizoen wat korter: van juni tot augustus.
Leefgebied:
Het is een echte scholenvis; de scholen zwemmen meestal dicht bij de oppervlakte. Hij wordt aangetroffen vanaf de oppervlakte tot ca. 200 m diepte, maar meestal niet zo diep.
Verspreiding:
Van Noord-Noorwegen tot ver in de Middellandse Zee. In Noord-Amerikaanse wateren komen ongeveer 14 soorten ansjovis voor (10 aan de oostkust, 4 aan de westkust) en in de gehele wereld ongeveer 150. Determinatie is erg lastig.
Opmerking:
De ansjovis is een belangrijke commerciële vis. De Europese vangsten beliepen in de jaren 60 van deze eeuw rond de 150.000 ton per jaar. Ook in de Oosterschelde bestond vroeger een lucratieve ansjovisvisserij. Daarvoor werden zogenaamde weerinrichtingen gebruikt: een soort fuik, maar dan heel groot. De vaak enorme scholen vis werden langs een kilometers lang netwerk geleid tot ze in het uiteindelijke vangnet terechtkwamen.
Ansjovissen vormen ook een belangrijke voedselbron voor roofvissen zoals makrelen.