Belone belone (Linnaeus, 1761)
Nederlandse naam:
Geep
Beschrijving:
De geep wordt maximaal 95 cm lang en 1 kg zwaar, maar lengtes tussen 70 en 80 cm komen meer voor. De langgerekte vorm is zeer karakteristiek, met zeer spitse snuit, en een verlengde onderkaak. De rug- en anaalvin zijn ver naar achteren geplaatst. Geen bijvinnen achter deze vinnen zoals bij de makreelgeep (Scomberesox saurus ).
Kleur:
De rug is donker groenblauw, terwijl de buikzijde zilverkleurig is. Daar tussen in bevindt zich meestal een donkere band.
Voedsel:
Kreeftachtigen, stekelbaarzen, sprot, haring, inktvis, enz. Het zijn oogjagers en zijn dus vooral overdag actief.
Voortplanting:
In het voorjaar en de vroege zomer vindt de paring plaats in ondiep water. De vrouwtjes schieten drie keer per seizoen kuit en produceren daarbij tussen de 15.000 en 35.000 eieren. De eieren zweven in het water en er zitten kleverige vezeltjes op, die mogelijk het zweefvermogen vergroten. Maar ook dienen ze waarschijnlijk om de eieren vast te hechten aan drijvende materialen zoals plukjes wier. Na 2 tot 5 weken (sneller als het warmer is) komen de jongen uit. De jongen hebben nog geen verlengde kaken, de onderkaak wordt het eerst lang. Gepen kunnen 18 jaar oud worden.
Leefgebied:
De jonge gepen zitten vooral dicht bij de kust in ondiep water, evenals de oudere dieren rond de paring. Na de paring gaan de oudere dieren rondtrekken op zoek naar voedsel, waarbij ze aanzienlijke afstanden kunnen afleggen. Tenslotte gaan ze in de herfst naar dieper water in de open Atlantische Oceaan.
Verspreiding:
Van de Oostzee en Noorwegen tot ver in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. Verder in de oceanen van het zuidelijk halfrond.
Opmerking:
Gepen zwemmen vaak in kleine groepjes vlak onder het wateroppervlak, waar ze een prima schutkleur hebben. Zo worden ze meestal door duikers waargenomen. Ze zijn echter nogal schuw en lastig te fotograferen. Soms, als ze opgejaagd worden door roofvissen, kunnen ze geheel boven het water uitspringen. Alle gepen-soorten vertonen dit gedrag en er zijn verhalen bekend van verwondingen van vissers door springende gepen, vooral bij het vissen 's nachts met licht.
Deze soort is bekend om zijn groene graten. Voor sommige mensen is dat een reden om deze vis niet te eten, maar dat is jammer voor die mensen: het is een lekkere vis.